Na het vinden van de eerste harde aanwijzingen dat de ark van Noach inderdaad op de berg Ararat is vastgelopen, blijken wetenschappers op een andere plek al eerder eveneens bewijs te hebben gevonden voor een ander zeer bekend verhaal uit Genesis. Researchers hebben namelijk vastgesteld dat een of twee steden in de zuidelijke Jordaanvallei zo’n 3650 jaar geleden werden vernietigd door een enorme kosmische inslag met de kracht van 1000 Hiroshima atoombommen. De bevindingen komen overeen met het Bijbelse verslag over de totale verwoesting van Sodom en Gomorra, wat de straf van God zou zijn geweest voor het gewelddadige en immorele gedrag van de inwoners. Voor ons niet onbelangrijk, aangezien Jezus waarschuwde dat de mensheid in de eindtijd bij ongewijzigd gedrag hetzelfde lot wacht als Sodom.
Rond 1650 v.C. vernietigde een gigantische ‘kosmische explosie in de lucht’ de oude stad Tall el-Hamman in de zuidelijke Jordaanvallei, ten noordoosten van de Dode Zee. Dit ging met dermate extreem hoge temperaturen gepaard, dat er zeer hoge concentraties zout werden afgezet. Wetenschappers die de locaties onderzochten denken dat deze gebeurtenis, die in het Midden Bronzen Tijdperk tot het massaal verlaten van steden in de regio leidde, de ‘inspiratie’ vormde voor het Bijbelse verhaal over Sodom en Gomorra.
Geschokte kwarts en versplinterde botten
‘We hebben bewijs gezien voor temperaturen hoger dan 2000 graden Celsius,’ verklaarde James Kennett, emeritus professor aardwetenschappen aan de Universiteit van Californië. Daarbij wees hij op potscherven waarvan de buitenkant was gesmolten tot glas, en gedeeltelijk gesmolten bouwmaterialen. ‘Er is bewijs voor een grote kosmische luchtexplosie, dichtbij deze stad genaamd Tall el-Hamman.’
Deze explosie zou te vergelijken zijn geweest met de 12 megaton krachtige ‘Tunguska’ explosie in 1908 in Siberië, toen een 50 tot 60 meter grote meteoor op 8 kilometer hoogte in de atmosfeer ontplofte, waardoor in een omtrek van 40 kilometer alle bomen aan de basis van de stam afbraken.
De schok bij ‘Sodom’ was krachtig genoeg om de hele stad, inclusief het paleis en de omringende muren, letterlijk met de grond gelijk te maken. De locatie van menselijke botresten wijst erop dat de inwoners tot op hun skelet volledig uit elkaar zijn gerukt in talrijke splintertjes. Vooral de ontdekking van geschokte kwarts is heel belangrijk, omdat dit enkel onder zeer hoge druk kan ontstaan. Kwarts is namelijk een van de hardste mineralen op aarde.
Impact verwoestte ook andere steden in het gebied
Deze extreem hoge druk verklaart tevens de abnormaal hoge concentraties zout die werden afgezet, van 4% in het sediment tot maar liefst 25% in sommige samples. Kennett speculeerde dat het zout in de Dode Zee hier mede van afkomstig kan zijn, en dat de impact ook de verwoesting van de nabij gelegen stad Tall-Nimrin (Gomorra?) heeft veroorzaakt. In dezelfde periode werd ook Tell es-Sultan (het Bijbelse Jericho?), dat eveneens in dat gebied ligt, vernietigd.
Kennett erkende dat ‘alle observaties in Genesis overeenkomen met een kosmische luchtexplosie. Maar er is geen wetenschappelijk bewijs dat deze verwoeste stad inderdaad Sodom uit het Oude Testament is.’ Desondanks zijn de parallellen opmerkelijk. De wetenschappers denken dat de vernietiging van de steden in ieder geval als ‘inspiratie’ hebben gediend voor de verhalen in Genesis over Sodom en Gomorra, en ook over Jericho. (1)
Vanuit objectief standpunt kan er terecht op worden gewezen dat de volken in de oudheid alle natuurverschijnselen en alles wat niet werd begrepen, zoals de inslag van een grote meteoor, aan ‘de goden’ toeschreven. Dit gold ook voor het volk Israël. Vanuit het standpunt van gelovigen kunnen dit soort gebeurtenissen zeker veroorzaakt zijn door God, aangezien die als de Schepper van hemel en aarde totale controle heeft over zowel kosmische- als natuurverschijnselen, en die dan ook kan gebruiken om Zijn wil uit te voeren.
Lots vrouw veranderd in ‘zoutpilaar’
Wat betreft de gevonden extreem hoge zoutafzettingen: in het Bijbelse verslag wordt de vrouw van Lot veranderd in een ‘zoutpilaar’ (Genesis 19:26). Er wordt geïmpliceerd dat dit haar lot was, enkel omdat ze ‘omkeek’ naar de verwoesting van de stad. Het is echter goed denkbaar dat ze in werkelijkheid te weinig haast maakte met het wegkomen uit de voorziene impactzone, wellicht omdat ze inderdaad met tegenzin met haar man meeging, vermoedelijk omdat ze hem – net als zijn schoonzoons – niet geloofde.
Sodom en Gomorra zouden zijn vernietigd vanwege de diepe immoraliteit en goddeloosheid van de inwoners*. Toen Lot twee ‘engelen’ in mensengedaanten in zijn huis liet, eisten inwoners dat hij hen naar buiten stuurde zodat ze hen konden verkrachten. De reactie van Lot was overigens minstens zo bizar. Hij stelde namelijk voor dat ze niet hen, maar zijn twee dochters zouden nemen. (Dat werd de ‘engelen’ toch wat te gortig, waarop ze potentiële verkrachters ‘sloegen met blindheid’. Daarna dwongen ze Lot en zijn familie de stad uit, omdat de verwoesting nabij was.)
(* Het geeft daarom te denken dat Jeruzalem in de eindtijd ‘geestelijk Sodom en Egypte’ wordt genoemd. (Openbaring 11:8).)
Jezus: het zal zijn als in de dagen van Noach en Sodom
Jezus wees tegenover zijn discipelen op de vernietiging van Sodom en de vrouw van Lot toen hij hen uitleg gaf over de de tijd van het einde: ‘Gelijk geschiedde in de dagen van Noach, zo zal het ook zijn in de dagen van de Zoon des mensen: zij aten, zij dronken, zij huwden, en zij werden ten huwelijk genomen tot op de dag, waarop Noach in de ark ging en de zondvloed kwam en hen allen verdelgde. Op dezelfde wijze als het geschiedde in de dagen van Lot: zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden. Maar op de dag, waarop Lot uit Sodom ging, regende het vuur en zwavel van de hemel en verdelgde hen allen.’ (Lucas 17: 26-29)
‘Denkt aan de vrouw van Lot! Ieder, die zijn leven zal trachten te behouden, die zal het verliezen, maar ieder, die het verliezen zal, die zal het vinden.’ (vs. 32-33). Gezien het voorafgaande vers had hij het hier over een plotselinge vlucht (‘Wie op die dag op het dak zal zijn, terwijl zijn huisraad in huis is, ga niet naar beneden om het te laten, en wie in het veld is evenzo, hij kere niet terug’ (vs. 31)). net zoals Lot in alle haast moest vertrekken om zijn leven te redden.
Aangenomen of weggenomen?
De meeste klassieke theologische commentatoren betrekken deze plotselinge vlucht op de aanval op Jeruzalem en de daarop volgende vernietiging van de Tempel in het jaar 70 door de Romeinen. In spiritueel opzicht verklaren zij de woorden van Jezus als ernstige waarschuwing dat ieder die zijn materiële leven, dus (de zorg voor / het streven naar) geld en rijkdom, boven zijn geestelijk leven zet, beide zal verliezen. Deze scheiding zal dwars door alle mensen en ook relaties heenlopen, gezien: ‘In die nacht** zullen er twee in één bed zijn, de een zal genomen*, de ander gelaten worden*. Twee vrouwen zullen samen bezig zijn met malen, de een zal genomen, de andere gelaten worden.’ (vs 34-35).
* Genomen / gelaten is de juiste betekenis van de gebruikte woorden in de grondtekst. De voorzetsels ‘aan'(genomen) en ‘achter'(gelaten) behoren wellicht tot de meest misleidende foute vertalingen van de Bijbel, aangezien deze in de grondtekst niet voorkomen. Vanuit de context blijkt overduidelijk dat met ‘genomen’ weggenomen wordt bedoeld, in de zin van omkomen, dus sterven. En met ‘gelaten’ wordt met rust gelaten bedoeld, in de zin van overleven.
** Merk op dat – indien deze ‘vlucht’ op één bepaald moment zou geschieden – ‘nacht’ niet letterlijk bedoeld kan zijn, aangezien mensen dan niet op land werkzaam zouden zijn en vrouwen niet aan het malen zouden zijn geweest.
De uitleg dat juist de onoprechte, slechte mensen worden weggenomen, wordt in diverse gelijkenissen van Jezus bevestigd:
‘Zoals nu het onkruid verzameld wordt en met vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voleinding der wereld. De Zoon des Mensen zal zijn engelen uitzenden en zij zullen uit zijn Koninkrijk verzamelen al wat tot zonde verleidt en hen, die de ongerechtigheid bedrijven, en zij zullen hen in de vurige oven werpen…’ (Matt.13:36-43)
‘Evenzo is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een sleepnet, neergelaten in de zee, dat allerlei bijeenbrengt. Wanneer het vol is, haal men het op de over, en zet zich neer en verzamelt het goed in vaten, doch het ondeugdelijke werpt men weg. Zó zal het gaan bij de voleinding der wereld. De engelen zullen uitgaan om de bozen uit het midden der rechtvaardigen af te zonderen, en zij zullen hen in de vurige over werpen…’ (Matt.13:47-50)
Een opname?
Modernere evangelische- en pinkstercommentatoren hebben deze verzen uit hun context gerukt en lukraak toegepast op een zogenaamde ‘opname’, een in de 19e eeuw verzonnen valse theorie die beweert dat juist de gelovigen van de aarde worden weggenomen, waarna ‘Gods oordelen’ de mensheid dan zouden teisteren en decimeren. Dit fantasie scenario, dat zijn oorsprong heeft in een visioen van een occult bezeten Schots meisje dat slechts 1 jaar ‘christen’ was, is vanuit Engeland via de VS over de wereld verspreid en in een groot deel van het christendom buitengewoon populair geworden.
Met het uitblijven van die ‘opname’, die al zo vaak vergeefs is voorspeld (zeker de afgelopen jaren), zouden steeds meer christenen zich – gezien de wereldgebeurtenissen – achter de oren moeten krabben of de door hen zo vurig gewenste magische ontsnapping naar de hemel nu wel echt gaat komen. Het (ontkennende) antwoord wordt duidelijk na achtergrondonderzoek naar het zeer dubieuze ontstaan van de ‘opname/grote verdrukking/antichrist’ theorie, en zeker na enige studie naar de context en grondtekst van hun eigen Bijbel.
Xander
(1) Sci Tech Daily
Zie ook o.a.:
30-10: Ark van Noach gevonden? Archeologisch team in Turkije zegt eerste resten te hebben ontdekt