—————————————————————————————————————————————–
Abes visioen, een hernieuwd militaristisch Japan, kan nu worden gerealiseerd – Hoe het Zen-Boeddhisme (‘alles is een illusie, ook goed en kwaad’) de Japanse volksgeest totaal heeft verziekt
—————————————————————————————————————————————–
Is de op 8 juli vermoorde Japanse oud-premier Shinzo Abe (foto) de eerste hoge politicus die met zijn leven heeft moeten betalen voor het verraden van zijn land en volk aan het World Economic Forum van Klaus Schwab, dat inmiddels als een van de allergevaarlijkste entiteiten die ooit op deze planeet hebben bestaan kan worden gekenmerkt? Proberen de media uit alle macht zijn link met het WEF te verbergen, uit angst voor ‘copycat’ aanslagen op andere aan het WEF verbonden politici?
Abe werd met een zelfgemaakt pistool doodgeschoten door de 41 jarige Tetsuya Yamagami, die vervolgens in de media werd afgeschilderd als lid van een splinterpartij die zich fel tegen Abes plannen verzet. De secretaris-generaal van de NHK partij suggereerde dat het Abe tijdens een verkiezingsdebat in juni verweten zou zijn dat hij obscure religieuze groepen, die zich schuldig zouden maken een ‘buitenlandse spionage activiteiten’, zou financieren.
Eerste WEF promotor vermoord?
De ‘groep’ waar niemand over wil praten zou het infame – en we kunnen rustig zeggen intens gehate – World Economic Forum van Klaus Schwab zijn. Abe was een promotor van het WEF. Er zijn geen aangetoonde banden tussen de schutter en ook maar één dubieuze club of organisatie. ‘De ‘groep’ waar Abe banden mee had kan wel eens het WEF zijn geweest, maar men wil dat niet publiekelijk zeggen uit angst voor andere copycat moordaanslagen. Dit was in geen geval de enige politieke moord in de Japanse geschiedenis,’ gaf de Amerikaanse econoom Martin Armstrong als commentaar (1).
Dat Abe mogelijk de eerste WEF-stroman is die werd ‘omgelegd’ valt in het licht van de almaar absurder wordende uitspraken van Schwab en zijn volgelingen – zo zouden de gasprijzen nòg hoger moeten om ‘de democratie te redden’ (wie gelooft (buiten Mark Rutte en Sigrid Kaag) deze kolderieke onzin nog?) – eigenlijk goed te begrijpen. De haat tegen de Great Reset agenda van het WEF neemt wereldwijd in hoog tempo toe, en uit zich in ons eigen land in de aan een opstand grenzende massaprotesten van de boeren.
Japan wil weer grote militaire macht worden
Afgelopen zondag vonden die verkiezingen voor het Japanse Hogerhuis plaats. De liberaaldemocratische partij van premier Fumio Kishida (LDP) behaalde daarbij een grote overwinning en won 63 van de 125 zetels. De boeddhistische coalitiepartner Komeito kreeg er 13 zetels bij. Dit betekent dat de politieke krachten die de pacifistische grondwet willen veranderen en van Japan weer een grote militaire macht willen maken, hun twee derde meerderheid behouden.
De moord op Abe heeft de hardliners in de LDP, die loyaal zijn gebleven aan Abe, de wind in de rug gegeven. Achter de schermen zouden er plannen zijn om het defensiebudget met maar liefst 11% te verhogen naar $ 45 miljard, en daarna jaarlijks met 10%. Als premier Kishida dit erdoor krijgt, zal hij zich verzekeren van de langdurige steun van de conservatieven en van het grootste deel van het volk. Uit peilingen blijkt namelijk dat 2/3 van de Japanners achter het ontwikkelen van raketten staat die vijandelijke bases kunnen vernietigen.
Deze koers zal artikel 9 van de Japanse grondwet teniet doen. Dit artikel, dat in 1947 door de VS aan het land werd opgedrongen, staat dat het Japanse volk het recht op het voeren van oorlog voor altijd verwerpt, en dat het bezitten van strijdkrachten om oorlog mee te voeren niet is toegestaan.
Het Zen-Boeddhisme: een zieke, demonische religie
De Japanse mentaliteit en volksgeest is diep geworteld in het Zen Boeddhisme, dat leert dat goed en kwaad feitelijk niet bestaan, en dat enkel het handelen volgens ‘de wet in onze harten’ telt. Hieruit volgt dat iedereen naar believen zonder schuldgevoel kan liegen, stelen, echtbreken, plunderen en zelfs moorden, met de enige rechtvaardiging dat het oké is als je dit zo ‘in je hart’ voelt (= de valse, kwaadaardige vorm van ‘vrijheid’). Volgens Japanse boeddhisten bestond er dan ook niet zoiets als ‘moord’. Moord zou zelfs een vorm van ‘boeddhistisch medeleven’ zijn.
Het streven naar het negeren van het lichaam en het idee dat de hele wereld toch maar een illusie is leidt ertoe dat iedere natuurlijke genegenheid die de mens in zichzelf heeft wordt uitgeschakeld, hij zijn empathie met zijn medemens verliest, en ruim baan geeft aan hardheid en wreedheid. De vele bloederige slachtpartijen en oorlogen in de Japanse geschiedenis laten ontegenzeggelijk zien wat de gevolgen zijn als je leert dat goed en kwaad, als ook de mensheid en het leven zelf, een illusie zijn.
Aangezien een mensenleven weinig voorstelt en vernietiging geen echte vernietiging is, dan is ook zelfmoord – waar Japan om berucht staat – niet iets verkeerds. Sterker nog, het wordt aangemoedigd en geprezen. Dit wordt het in beweging zetten van het ‘wiel van dhamma’, oftewel dharma, genoemd, waardoor je ‘dood-loos’ zou worden. Het fatalistische dharma concept werd tijdens WO-2 fanatiek aangehangen door het Japanse volk.
Deze zieke, demonische religie, die onderwijst dat we ons moeten losmaken van liefde, moraliteit en menselijk lijden, wijst dus in wezen absolute waarheden en rechtvaardigheden af. Er valt veel te zeggen over de Bijbel, maar zeker in dit verband staat deze tekst als een paal boven water: ‘Wee hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad, die duisternis voorstellen als licht en licht als duisternis, die bitter doen doorgaan voor zoet en zoet voor bitter.’ Deze waarheid is overigens niet alleen van toepassing op de situatie in Japan, maar op die in de hele wereld.
Treffend voorbeeld: Shinzo Abe wilde het Japanse militarisme doen herleven, en krijgt nu na zijn dood zijn zin. In 2012, tijdens zijn eerste regeerperiode, protesteerde zijn kabinet tegen een monument dat in New Jersey was gebouwd ter nagedachtenis aan de vele vrouwen die waren verkracht door Japanse soldaten. Abe plaatste zelfs een advertentie in een grote krant waarin hij beweerde dat deze ’troostvrouwen simpelweg deel uitmaakten van het gelegaliseerde prostitutiesysteem uit die tijd.’
Xander