Euro crash weer dichterbij: Kapitaalvlucht uit Italië op gang gekomen

Italiaanse bankensysteem –en daarmee dat van de hele eurozone- is feitelijk failliet – Duitsers, Nederlanders en Finnen moeten opdraaien voor toekomstig bankroet –
Afbeelding: Getty Images (2).

———————————————————————————————————————————–

Weggehouden uit de massamedia –voor een aanzienlijk deel omdat die er toch niets van begrijpen-, maar onverbiddelijk dichterbij komend, is de al jaren gevreesde megacrash van de euro en eurozone. Uit de laatste TARGET-2 cijfers blijkt dat de grootste angst van Duitsland en Nederland waarheid aan het worden is. De zuidelijke schuldenstaten, vooral Italië en Spanje, zijn alleen al aan Duitsland nu het ‘magische’ bedrag van een slordige € 1 biljoen (duizend miljard euro!) schuldig. Desondanks doen de meeste mensen, zelfs establishment economen, alsof dat allemaal niets te betekenen heeft. Een centrale bank kan immers gewoon de geldpersen aanzetten om het probleem op te lossen? Dat heeft in landen zoals Zimbabwe, Argentinië en Venezuela, en straks ook Turkije, ook heel goed gewerkt.

Paolo Savona, de minister van Economische Zaken van de nieuwe ‘populistische’ regering van Italië, schokte Brussel onlangs opnieuw door in het parlement nogmaals te suggereren dat Italië zich moet voorbereiden op een uittreding uit de eurozone. De (bijna) € 1 biljoen – waarvan een krappe € 500 miljard van Italië- zullen namelijk nooit kunnen worden terugbetaald, en zullen dus op zeker moment moeten worden weggewerkt met een bailout door de centrale bank.  

Gevaarlijke onzin

In veel kranten en online media zult u experts lezen die beweren dat TARGET-2 slechts een intern betalingsverrekeningssysteem van de eurozone is, dat enkel ‘op papier’ bestaat, dus op de balansen van de centrale banken van de lidstaten (en de ECB). Met de ‘echte economie’ zou het allemaal niets te maken hebben.

Wat aperte en gevaarlijke onzin is. In realiteit laat het TARGET-2 systeem zien in welk land de leningen en kredieten van de banken (aan bedrijven en particulieren) niet meer kunnen worden terugbetaald. Hoe dieper een land in de TARGET schulden wegzinkt, des te groter is het risico dat de banken –net als destijds in Cyprus en Griekenland- moeten worden ‘gered’. Zoals in die landen was te zien gaat dat altijd gepaard met kapitaalcontroles en/of een ‘bail-in’, oftewel een gedwongen ‘bijdrage’ aan deze ‘redding’ van alle rekeninghouders.

Italianen begonnen met geld van banken afhalen

Italiaanse rekeninghouders zien de bui daarom al hangen, en zijn begonnen met het weghalen van hun geld bij de banken. Dit is de echte, harde realiteit. Mensen zijn terecht bang dat ze hun geld kwijtraken. ‘Iedereen die zijn geld op een Italiaanse bank laat staan, is een idioot,’ vindt analist Mike Shedlock, die destijds dezelfde waarschuwingen gaf voor Griekenland, voordat het daar inderdaad helemaal mis ging.

Het beleid van de ECB –geleid door Mario Draghi, een Italiaanse bankier- laat klip en klaar zien dat het Italiaanse bankensysteem insolvent is (= feitelijk failliet, maar (nog) niet officieel). Vanwege de enorme bedragen kan rustig worden gesteld dat met het Italiaanse het hele bankensysteem van de eurozone insolvent / quasi failliet is.

Gewoon de geldpersen aanzetten?

En wat kan een centrale bank dan nog doen om het officiële bankroet te vermijden? De geldpersen aanzetten – een simpele oplossing, vinden tegenwoordig veel mensen, zelfs degenen die economie hebben gestudeerd. Dat is dan ook precies wat de ECB al jaren doet: digitaal de schulden van met name de zuidelijke staten opkopen, met tientallen miljarden per maand. Dat dit rechtstreeks tegen de afspraken in het Verdrag van Maastricht ingaat, daar maalt inmiddels niemand meer om.

Laat staan dat ooit nog aan de reden waarom die afspraken überhaupt werden gemaakt wordt gedacht, namelijk om te voorkomen dat de inwoners andere landen –in dit geval Duitsland, Nederland, Luxemburg en Finland- garant moeten staan voor de schulden van de rest. En die ‘rest’ bestaat inmiddels ook uit Frankrijk en Oostenrijk, landen die enkele jaren geleden nog (net) aan de positieve kant van de TARGET-2 balans stonden.

Crash gegarandeerd, de vraag is alleen wanneer

Zoals met zoveel afspraken en verdragen in de EU en eurozone is het Verdrag van Maastricht dus feitelijk stilletjes in de prullenbak gekieperd. Als zelfs economen vinden dat er niets mis is met het aanzetten van de geldpersen –kijk wat dit landen zoals Zimbabwe, Venezuela, Argentinië, en straks ook Turkije, heeft opgeleverd-, dan is er geen redden meer aan, vrezen wij.

Dan maakt het ook niet meer uit hoe hoog de TARGET-2 bedragen oplopen: nu € 1 biljoen, straks het dubbele, het viervoudige, enzovoorts. Het is enkel wachten op het fatale moment dat de wereld het vertrouwen verliest in de euro. De klap die dan volgt –over een maand, of over 5 jaar- zal de EU hoe dan ook in totale chaos, en honderden miljoenen Europeanen in diepe armoede storten.

Xander

(1) MishTalk via Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)