—————————————————————————————————————————————–
Waarom Gods oordeel / wraak apart staat van de (grote) verdrukking van de gelovigen – Bewijzen deze drie belangrijke teksten nu wel of niet de pre-trib ‘opname’?
—————————————————————————————————————————————–
(15.45) – De verdrukking van de gelovigen, die een kleine 2000 jaar geleden begon, loopt op zijn eind. Maar wacht, u had toch geleerd dat de (grote) verdrukking niet voor de gelovigen bestemd is? Dan werd u ook wat dit onderwerp betreft exact het omgekeerde wijsgemaakt van wat de Bijbel leert, want 36 van de 37 teksten in het Nieuwe Testament waar het woord ‘verdrukking’ in voor komt zijn specifiek van toepassing op de gelovigen. Ook wordt het kunstmatige onderscheid met een aparte 7 jaar durende ‘grote verdrukking’ in de Bijbel nergens gemaakt. De verdrukking – die volgens Johannes al in zijn tijd was begonnen, is zelfs juist voor de gelovigen bedoeld. Of wilde u de 350 miljoen christenen die nu wereldwijd worden vervolgd vanwege hun geloof, iets anders wijsmaken?
Helemaal aan het begin van Openbaring (vers 9) begint Johannes met zich ‘…uw broeder en deelgenoot in de verdrukking (’thlipsei’, Eng: ‘Tribulation’)’ te noemen. Logisch, want Paulus had in tal van zijn brieven de gelovigen verdrukking in het vooruitzicht gesteld (o.a. Rom.5:3, 8:35, 12:12, 2 Kor.4:17, 1 Tess.1:6, Hebr.10:33, etc..).
Jezus zelf had zijn volgelingen al gewaarschuwd dat ‘zij u dan zullen overleveren aan verdrukking en u zullen doden. En gij zult door alle volken gehaat worden om mijns naams wil.’ (Matt.24:9). En, wellicht nog bekender: ‘In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt moed, Ik heb de wereld overwonnen.’ (Joh.16:33)
Ook in 1 Tess.1:6 gebruikt Paulus het woord ’thlipsei’ = ‘Tribulation’, en voegt daar ‘vele’ aan toe (vertaald met ‘zware’). In Openbaring 7:14 wordt aan ‘verdrukking’ het woord ‘groot’ toegevoegd. Het gaat hier eenvoudig om een ander bijvoeglijk naamwoord voor dezelfde periode, want we zullen later zien waarom hier later valselijk een aparte, los van de verdrukking staande ‘grote verdrukking’ van gemaakt werd.
2000 jaar lang vervolgingen van gelovigen NIET genegeerd
Overigens wordt in Opb.7:14 de variant ’thlipseos’ gebruikt, net als Jezus dat deed in Matt.13:21. Dit wordt elders ook vertaald met ‘kwellingen’, ‘nood’ en ‘vervolging’ (Hand.11:19). Opb.7:14 had daarom net zo goed (en misschien zelfs wel beter) vertaald kunnen worden met ‘deze zijn het die uit grote nood (of grote vervolgingen) komen’.
Met deze vertaling wordt recht gedaan aan alle vervolgde of anderszins verdrukte gelovigen van de afgelopen circa 2000 jaar, vanaf de eerste christenen die door de Romeinen voor de leeuwen werden gegooid, de Hugenoten die massaal werden vermoord door de katholieken, tot aan de christenen in bijvoorbeeld Nigeria die ‘as we speak’ letterlijk worden afgeslacht of verbrand door moslims. En laten we zeker de vele gelovigen in de Noord Koreaanse concentratiekampen niet vergeten.
De ‘schare die niemand tellen kon, uit alle volk en stammen en natiën en talen’ (7:9) die voor de troon van God komen te staan zijn dus beslist niet enkel de mensen die tijdens een fictieve 7 jaar durende ‘grote verdrukking’ tot geloof zouden zijn gekomen, zoals de ‘pre/mid trib’ dispensationalisten beweren.
Zoals ik in het vorige deel al schreef zou er überhaupt geen ‘schare’ uit die grote verdrukking kunnen zijn, zelfs niet één persoon, aangezien deze theoretici – om niet te zeggen fantasten – tevens denken dat de heilige Geest tijdens de opname van de Aarde wordt weggenomen (zie deel 5). Echter, zonder heilige Geest is het volgens de Bijbel onmogelijk om tot geloof te komen.
Bewijzen deze drie belangrijke teksten nu wel of niet ‘de opname’?
In deel 6 en 7 wil ik de volgende drie bijbelteksten behandelen die volgens veel hedendaagse moderne christenen en theologen de pre-trib ‘opname’ zouden bewijzen. Ik zal dat uitgebreid moeten doen, want de misvattingen over wat er nu werkelijk in de grondtekst staat en in de context mee bedoeld wordt, zijn legio. Bovendien hebben we – en ik spreek uit eigen ervaring – met een zeer sterke, extreem aantrekkelijke overtuiging annex misleiding te maken.
‘Want God heeft ons niet gesteld tot toorn, maar tot het verkrijgen van zaligheid door onze Here Jezus Christus’ (1Tess.5:9)
‘Waakt te allen tijde, biddende, dat gij in staat moogt wezen te ontkomen aan alles wat geschieden zal, en gesteld te worden voor het aangezicht van de Zoon des mensen.’ (Lucas 21:36)
‘Omdat gij het bevel bewaard hebt om Mij te blijven verwachten, zal ook Ik u bewaren voor de ure der verzoeking, die over de hele wereld komen zal, om te verzoeken hen, die op de aarde wonen.’ (Opb.3:10)
Gods toorn is niet hetzelfde als verdrukking
‘Want God heeft ons niet gesteld tot toorn, maar tot het verkrijgen van zaligheid door onze Here Jezus Christus’ (1Tess.5:9) is een veelgebruikte tekst waarin men bewijs voor de opname probeert te lezen. De redenatie is dat tijdens de ‘grote verdrukking’ met al zijn cataclysmische rampen de toorn van God over de aarde raast, en de gelovigen daar ‘dus’ niet meer bij zullen zijn.
Maar is Gods toorn hetzelfde als ‘verdrukking’? Bepaald niet: we zagen al dat de (grote) verdrukking juist bij uitstek van toepassing is op de gelovigen. Dat hen geen grote vervolgingen en rampen zouden kunnen overkomen, werd door de hele historie als ook de huidige situatie met 350 miljoen vervolgde christenen gelogenstraft.
Verdrukking – dat is Satans oorlog tegen (en wraak op) de gelovigen (zie bijv. 1 Petrus 5:8 (Satan die als ‘een brullende leeuw zoekt wie hij kan verslinden’); Opb.12:18) – werd hen bovendien door zowel de apostelen als Jezus zelf aangezegd. De in 2011 na een auto ongeluk overleden David Wilkerson zei hier ooit over: ‘Als u als christen beweert dat u geen verdrukking in uw leven kent of zult krijgen, is dat omdat u niets heeft gedaan om verdrukking te verdienen.’
‘Allen, die in Christus Jezus godvruchtig willen leven, zullen vervolgd worden,’ schreef Paulus aan Timoteüs (3:12). ‘Vervolgingen en lijden’, zoals de apostel onderging (vs.10), zijn inherent aan de wandel van ware gelovigen: ‘Door vele verdrukkingen moeten wij het Koninkrijk Gods binnengaan’ (Hand.14:22). Dit alles moeten gelovigen vast doorstaan in het geloof, ‘wetende dat aan uw broederschap in de wereld hetzelfde lijden wordt toegemeten*‘ (1 Petr.5:9).
(* Het gebruikte Griekse woord epiteleó betekent tevens ‘voltooid’ en ‘perfect gemaakt’. Met andere woorden: God staat dit lijden bewust toe, niet alleen om te zien wiens geloof de test van echtheid kan doorstaan, maar zelfs om dat geloof te versterken en te ‘perfectioneren’.)
Gods toorn vanwege ongeloof en zonde
Gods toorn in 1 Tess.5:9 heeft in de context van de hele Bijbel, en ook dit vers, altijd betrekking op ongeloof, zonde, in slaap vallen en geestelijke ‘dronkenschap’. Al deze zaken zorgen ervoor dat de ‘dag van de Heer’ deze mensen ‘als een dief’ zal overvallen (vs.4).
Let wel: ook voor de gelovigen zal deze dag onverwacht komen; het enige verschil is dat zij niet ‘als een dief’ worden overvallen omdat zij er (geestelijk) op zullen zijn voorbereid. Zij zullen dan ook niet ‘naakt’ (in geloof en wandel, 2 Kor.5:3) zullen worden aangetroffen, niet hun geloof verzakend door anderen slecht te behandelen (zoals in 1 Tess.4 wordt beschreven, en al eerder door Jezus in Matt.24:45-51, over het verschil tussen een getrouwe slaaf en een slechte slaaf. Voor de laatste zal ‘de heer komen op een dag dat hij het niet verwacht en op een uur dat hij het niet weet.’).
Kortom: de toorn van God handelt in geen geval over ‘verdrukking’, maar over ongeloof en zonde van een mensheid die weigert zijn handel en wandel om te keren. Uit niets blijkt dat de gelovigen hiertegen zullen worden beschermd door hen weg te nemen; integendeel, zij zijn hier zelf verantwoordelijk voor en zullen samen opgroeien tot ‘de oogst’.
De zeven schalen in Openbaring 15-16 bevatten Gods toorn over het rijk van het Beest in de eindtijd, die zal worden afgesloten met de totale vernietiging van ‘Babylon’. Zijn de gelovigen hier niet meer bij, of zullen ze ervoor worden beschermd? Hier ga ik in een later deel nader op in.
Verdrukking – wat is dat eigenlijk?
Dat ‘verdrukking’ niet slaat op de dagelijkse problemen waar iedereen wel eens mee te maken krijgt, moge duidelijk zijn. Een lekke band tijdens je vakantie, een boze collega, een flinke griep of een paar weken met je been in het gips, onmin met je familie, problemen in gezin of huwelijk, en zelfs ingrijpendere zaken zoals ontslag of scheiding zijn dermate algemeen voorkomend, dat ze niet direct specifiek onder ‘verdrukking’ kunnen worden geschaard.
In landen waar christenen letterlijk worden vervolgd, zoals Noord Korea en verreweg de meeste moslimlanden, is de invulling van wat ‘verdrukking’ is niet zo moeilijk. Velen betalen hun geloof in Jezus Christus daar met hun leven, of dat nu is omdat alles van hen wordt afgepakt, of omdat ze letterlijk worden vermoord.
Paulus schreef in diverse brieven over zijn eigen verdrukkingen: gevangenschap, lijfstraffen, moordpogingen, levensgevaar door de elementen, verraad, moeite en inspanning, nachten zonder slaap, honger, dorst, kou, naaktheid (2 Kor.11). Het zijn zaken die ook anderen overkwamen, maar het verschil is dat het hem én aantoonbaar vanwege het evangelie gebeurde, én (vrijwel) continu, in vaak hevige mate.
Westerse gelovigen, die zich – op uitzonderingen na – meestal niet of nauwelijks zorgen hoeven te maken over materiële zaken (tenzij het streven naar geld, rijkdom, succes en erkenning de boventoon voert, wat bij velen het geval is), kunnen ‘verdrukking’ dan ook afmeten aan de lengte (= zwaarte) van andersoortige beproevingen van hun geloof. In dit kader biedt het Bijbelboek Job een verhelderende blik op de verschillende soorten aanvallen van Satan op de gelovigen (die niet noodzakelijk allemaal en/of in deze volgorde hoeven plaats te vinden):
Niveau 1 (gemiddelde verdrukking): Langdurige of permanente ontwrichting van financiën en/of materieel bezit.
Niveau 2 (zware verdrukking): Langdurige of permanente ontwrichting van gezin en/of (gezondheid / leven van) kinderen;
Niveau 3 (zeer zware verdrukking): Langdurige of permanente ontwrichting* van je eigen gezondheid. (Bij Job ging dit ook nog eens gepaard met het verraad van zijn partner, die hem om deze reden in de steek liet en hem bespotte voor het vasthouden aan God.)
(* In de zin van een ongewone, (zeer) ernstige belemmering van het dagelijkse leven. Het moeten dragen van bijvoorbeeld een bril valt hier natuurlijk niet onder, noch het normale verval van het lichamelijke functioneren bij het ouder worden.)
Een andere Jezus belooft succes, voorspoed en gezondheid
Zet tegenover al dit Oud- en Nieuw Testamentische bewijs dat verdrukking, moeite, pijn en verdriet bij het leven van gelovigen hoort het in het Westen bedachte charismatische voorspoeds- en succesevangelie, dat beweert dat Jezus je alleen maar wil ‘zegenen’ met de drie ‘grote G’s’: Geld, Geluk en Gezondheid, en de conclusie moet zijn dat we hier met een andere Jezus en dus een ander evangelie te maken hebben – hetzelfde valse evangelie dat de escapistische pre-trib ‘opname’ heeft omarmd. En in zeker zin is dat nog logisch ook, want deze ‘Jezus’ zou zijn volgelingen toch nooit aan pijnlijke eindtijd beproevingen onderwerpen?
Nu hoeven gelovigen bij wie het allemaal wel meevalt en die een minder zwaar (en misschien zelfs wel voorspoedig) leven hebben zich daar zeker niet schuldig over te voelen – integendeel, daar mogen ze dagelijks dankbaar voor zijn. Voor hen geldt echter wel ‘van wie veel gegeven is, zal veel geeïst worden, en aan wie veel is toevertrouwd, van hem zal des te meer worden gevraagd’ (Luc.12:48) (dit omvat overigens ook zaken zoals liefde en kennis).
Het finale oordeel over de volken zodra Jezus is teruggekeerd maakt duidelijk wat dat precies inhoudt (Matt.25:31-46). Tegen de ‘bokken’, degenen die worden afgewezen, zegt Hij dat ‘ik honger heb geleden en gij Mij niet te eten hebt gegeven… vreemdeling ben geweest en Gij mij niet hebt gehuisvest… ziek en en in de gevangenis en gij hebt Mij niet bezocht.’
Dat het hier (ook) om veel gelovigen gaat, maakte Jezus al eens eerder duidelijk: ‘Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid.’ En daarmee bedoelde Hij niet de wet van Mozes, maar de nieuwe wet: God (= Liefde, Joh.4:8) liefhebben boven alles, en je naaste als jezelf (Matt.22:37-39). ‘De hele wet is in één woord vervuld: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.’ (Gal.5:14)
De zeven bazuinen gaan over de hele geschiedenis, niet over slechts 7 jaar
Het ‘goede’ nieuws: u hoeft ondanks het hoogstnoodzakelijke loslaten van de pre-trib opname niet te vrezen dat u toch door de (grote) verdrukking heen moet, want u zit er al midden in. Johannes schreef in Openbaring 1:9 dat hij ‘uw deelgenoot in de verdrukking’ was. In datzelfde hoofdstuk maakte hij meteen een einde aan de vele eeuwen later bedachte valse leer dat de visioenen die hij over de eindtijd kreeg slechts betrekking hadden op een periode van 7 jaar ergens heel ver in de toekomst:
‘Schrijf dan hetgeen gij gezien hebt en hetgeen is en hetgeen na dezen geschieden zal‘ (Opb.1:19).
Zo letterlijk mogelijk vanuit de grondtekst: ‘Schrijf daarom dat u gezien hebt, dat er is, en dat op het punt staat te gebeuren na (‘meta’ = tevens ‘met’) deze.’ Johannes krijgt dus te horen dat hij inzage zal krijgen in het verleden, het heden (‘dat (wat) er is’) en de nabije toekomst. Zowel het allereerste vers van Openbaring, als één van de allerlaatste (22:6) krijgt Johannes te horen dat alles wat hij te zien krijgt en kreeg ‘weldra moet geschieden’.
‘Weldra’, vanuit het Grieks: ’tachei’ (in beide verzen). Betekenis: ‘snel, haastig, onmiddellijk, spoedig, binnenkort.’ Hoe geloofwaardig is het dan wat de pre-trib dispensationalisten u hebben wijsgemaakt, namelijk dat 19 van de 22 hoofdstukken pas na circa 2000 jaar vervuld zullen worden, dus nog steeds moeten gaan gebeuren, en dan in een periode van slechts 7 jaar, waarbij de voorafgaande 2000 jaar (christelijke) geschiedenis volledig wordt genegeerd?
Normaal moet je respect hebben voor andere visies, maar dit uitgangspunt moet naar mijn overtuiging als regelrechte onzin en zelfs complete idiotie van de hand worden gewezen, niet in het minst omdat Johannes glashelder is over het begin van de verdrukking. In de eerste 3 hoofdstukken schrijft hij dan ook aan ‘dat wat er is’: de belangrijkste zeven gemeenten van die tijd. (Wat hij hen te zeggen heeft, heeft tevens een profetische betekenis voor de hele kerkgeschiedenis, maar daarover later meer.)
Vanaf hoofdstuk 4 krijgt Johannes te zien en te horen wat er na deze gemeenten, die naar verhouding al vrij snel zouden verdwijnen, zou gaan gebeuren (vers 1). En wel spoedig, onmiddellijk, snel (immers: weldra). De 7 zegels, inclusief de 4 ruiters van de apocalyps, de 2 getuigen, en de 7 bazuinen gaan dan ook over het hele christelijke tijdperk, en werden – op de zevende bazuin na (de opstanding der doden bij de Wederkomst, en pal daarna de opname) – reeds vervuld. (Meer hierover in een volgend deel.)
(Dit komt overeen met de specifieke Oud-Oosterse chiastische structuur van Openbaring, waar ik in deel 1 uitgebreid op wees. Openbaring is niet chronologisch, en bestaat uit twee delen waarin de apotheose in het midden van ieder deel ligt. De zegels, getuigen en bazuinen handelen dan ook over dezelfde gebeurtenissen, maar steeds vanuit een ander standpunt belicht.)
Niet de rechtvaardigen, maar de bozen zullen worden weggenomen
Hiermee is gelijk een ander veelgenoemd ‘pre-trib’ argument getackeld: ‘Als al die enorme rampen in 7 jaar de mensheid hebben getroffen, zou de terugkeer van Jezus nooit meer onverwacht kunnen zijn. Dus moet de opname vóór die tijd plaatsvinden.’ Inderdaad, maar aangezien Openbaring over het hele christelijke tijdperk gaat, zijn al die (symbolisch voorgestelde) gebeurtenissen over deze complete periode van circa 2000 jaar ‘uitgesmeerd’. Dan klinkt het in diverse teksten gegeven waarschuwing dat de ‘dag van de Heer’ onverwacht komt, ook voor gelovigen*, ineens wél logisch.
(* Jezus: ‘Want zoals het was in de dagen van Noach, zo zal de komst van de Zoon des mensen zijn. (Zij aten, dronken en trouwden, en merkten niets tot de zondvloed) ‘hen allen wegnam. Zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn: dan zullen er twee in het veld zijn, één zal weggenomen** worden en één gelaten worden…. Waakt dan, want gij weet niet, op welke dag uw Here komt… Weest ook gij bereid, want op een uur dat gij het niet verwacht, komt de Zoon des mensen.’ (Matt.24:37-44). Vers 36: ‘Van die dag en ure weet niemand, ook de engelen niet, ook de Zoon niet, maar alleen de Vader.’)
(** De niet in de grondtekst voorkomende, zeer misleidende invulling aangenomen heb ik veranderd in de juiste betekenis die overduidelijk uit de tekst zelf blijkt: weggenomen (letterlijk staat er meegenomen). Jezus zegt immers: ‘Zoals in de tijd van Noach zullen ook in de tijd dat Ik terugkeer de zondige mensen worden weggenomen en de rechtvaardigen (met rust) worden gelaten.’
De vergelijking met de tijd van Noach onderstreept dat het hier niet om ‘de opname’ gaat, zoals vaak wordt beweerd. De Bijbel spreekt zichzelf namelijk niet tegen en is consistent. Jezus was dat zeker; Hij maakte in zijn gelijkenissen, zoals die van het koren en het onkruid (zie deel 5), duidelijk dat slechte mensen eerst zullen worden weggenomen, en pas daarna de rechtvaardigen bijeen verzameld zullen worden:
‘En in de oogsttijd zal ik tot de maaiers zeggen: Haalt eerst het onkruid bijeen en bindt het in bossen om te verbranden, maar brengt het koren bijeen in mijn schuur.’ (Matt.13:30)
In vers 36-43 legt Jezus het nota bene nog eens glashelder uit: ‘Zoals nu het onkruid verzameld wordt en met vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voleinding der wereld. De zoon des mensen zal zijn engelen uitzenden en zij zullen uit zijn Koninkrijk verzamelen al wat tot zonde verleidt en hen, die de ongerechtigheid bedrijven, en zij zullen hen in de vurige oven werpen;’
Vers 49 (uitleg van de gelijkenis van het sleepnet): ‘Zó zal het gaan bij de voleinding der wereld. De engelen zullen uitgaan om de bozen uit het midden der rechtvaardigen af te zonderen, en zij zullen hen in de vurige oven werpen; ‘
Het ‘einde van dit tijdperk’
Dispensationalisten zaten begrijpelijkerwijs flink in hun maag met deze teksten die hun complete pre-trib theorie onderuit halen, en plaatsten ze daarom aan het einde van de zogeheten 1000 jarig vrederijk. Ik ga in dit deel niet in op de vraag of hiermee nu wel of niet een letterlijke periode van 1000 jaar vrede op aarde wordt bedoeld. Dat doet in dit verband ook niet ter zake, aangezien Jezus’ gelijkenissen en Paulus’ uitleggingen daar namelijk nooit over kunnen gaan.
Ten eerste betekent het Griekse ‘sunteleia’ (voleinding) niet het ‘einde van de wereld’, maar ‘voltooiing’ of ‘afsluiting’ van een periode. De grondtekst: ‘syntéleia tou aionos‘ = voltooiing van (dit) tijdperk, wat bij de wederkomst zal gebeuren.
Ten tweede wordt in Openbaring … geschreven dat de duivel de volkeren zal verleiden om de ‘legerplaats der heiligen’ aan te vallen, maar dat zij door ‘vuur uit de hemel’ zullen worden ‘verslonden’ (20:9). Uit niets blijkt een uitzending van engelen om de ‘bozen af te zonderen’, dat is een geheel ander soort actie en kan daarom niet op dezelfde gebeurtenissen slaan.
Bovendien waarschuwt Jezus consequent voor het voor iedereen onverwachte moment van zijn terugkeer. Het afzonderen van de bozen door de engelen, het wegrukken van de slechte mensen, plaatst hij keer op keer in het kader van zijn wederkomst en de ‘voltooiing van dit tijdperk’. Hoe kunnen deze gebeurtenissen dan ooit op het einde van het (veronderstelde) 1000 jarige vrederijk slaan, als Hij – volgens deze uitleg – immers zichtbaar met alle heiligen over de aarde regeert? Met andere woorden: dus reeds Zelf aanwezig is, en dus nooit onverwacht kan ’terugkeren’?
Zonder deze misleiding klaart de verwarring op
Als we de opzichtige verdraaiingen en andere grote misleidingen die de pre-trib theologie heeft gebracht weghalen, klaart de enorme verwarring die dit eschatologische drogbeeld het christendom heeft gebracht, ineens op. Jezus, en de apostelen wier brieven in het Nieuwe Testament zijn te vinden, schetsen een eensluidend en consistent beeld: gelovigen kunnen op verdrukking rekenen, en dienen daarin te volharden tot Jezus’ terugkeert. Immers: ‘Wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden’ (Matt.24:13)
Drie opstandingen beschreef Paulus, waarvan de eerste, van Jezus, reeds heeft plaatsgevonden. Drie, en niet stiekem vier (of zelfs vijf), zoals de dispensationalisten volhouden. De tweede opstanding en daaraan gekoppelde ‘opname’ geschiedt pas na het klinken de ‘laatste bazuin’ (1 Kor.15:52). Pas dan staan de doden op en worden de nog levende gelovigen veranderd – eerder niet. Na deze zevende, laatste bazuin zal volgens Openbaring alles zijn voleindigd en afgesloten, zoals er letterlijk staat geschreven (10:7).
‘Terstond na de verdrukking dier dagen… zullen zij de Zoon des mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote macht en heerlijkheid. En Hij zal zijn engelen uitzenden met luid bazuingeschal, en zij zullen zijn uitverkorenen verzamelen…’ (Matt.24:29-31)
Een briljante zet van het duister
Hoe komt het dan dat wereldwijd honderden miljoenen christenen zijn gaan geloven in een fictief scenario dat in de meeste opzichten exact het omgekeerde leert? Ik besprak in artikelen al vaker de Jezuïtische achtergrond van deze misleiding, die later werd versterkt door een uit gedocumenteerde occulte bron afkomstige ‘openbaring’ over de pre-trib opname.
Deze briljante zet, die rechtstreeks afkomstig was uit het rijk der duisternis, heeft een enorm deel van het christendom de facto machteloos en krachteloos gemaakt. Het ontbreken van substantieel verzet-door-gebed (de redenatie is immers: ‘wij zijn er straks toch niet meer bij als de oordelen over de wereld gaan’) is precies de reden waarom ‘het Beest’ nu vrijwel ongehinderd een groot deel van de wereld onder controle kan krijgen, en (misschien wel paradoxaal genoeg) de allerlaatste fase van de grote verdrukking snel naderbij komt.
Wordt vervolgd
Xander
Eerdere delen:
11-08: Deel 5: Wijst eerste oefening offeren Rode Vaars op spoedige bouw Derde Tempel?
07-08: Deel 4: Moord op Britse meisjes onderstreept opkomst vrouwenhatende ‘antichrist’ religie
04-08: Deel 3: Zevenjarig vredesverbond na aanstaande oorlog Israël – Iran?
31-07: Deel 2: Macron na opening Spelen verklaarde tot ‘de Antichrist’ – kan dat kloppen?
28-07: Deel 1: Komt er nu wel of geen plotselinge opname in de hemel?